JASKRA BARWNIKOWA
W ramach cyklu „Poznaj swoją chorobę – jaskra” przedstawiamy kolejną bohaterkę.
Jaskra barwnikowa charakteryzuje się:
✔ występowaniem głównie między 30 a 50 r.ż. u mężczyzn z krótkowzrocznością
✔dotyczy głównie rasy kaukaskiej
✔IOP powyżej 21 mmHg, występują duże wahania ciśnienia wewnątrzgałkowego – do 50mmHg w sytuacjach gdy dochodzi do uwalniania barwnika
✔w lampie szczelinowej: głęboka komora przednia, zanik tęczówki na średnim obwodzie (widoczne w transiluminacji)- wklęsła nasada tęczówki, wrzeciono Krukenberga,
✔na soczewce – ziarenka barwnika, tworzące tzw. linię Sheie’go
✔gonioskopia: intensywne, równomierne pigmentowanie.
Przyczyną jaskry barwnikowej jest odkładanie złogów barwnika na siateczce beleczkowania, co powoduje zmniejszenie odpływu cieczy wodnistej. Wzmożone uwalnianie barwnika jest wynikiem większego kontaktu włókien obwódki rzęskowej z tylną powierzchnią tęczówki. Jest to skutkiem „odwrotnego bloku źrenicznego” – polega on na tym, iż ciśnienie wewnątrzgałkowe jest wyższe w komorze przedniej oka niż w komorze tylnej, co powoduje wklęsłą konfigurację tęczówki. W przypadku gdy barwnik się kończy, dochodzi do stabilizacji ciśnienia wewnątrzgałkowego, pozostawiając obraz zanikowego nerwu wzrokowego.
W przypadku jaskry barwnikowej wysiłek fizyczny oraz ćwiczenia siłowe mogą zwiększać ciśnienie wewnątrzgałkowe. Wzrosty ciśnień mogą także występować wieczorami, gdy źrenica się rozszerza.
Obecne metody leczenia dla jaskry barwnikowej:
• leczenie farmakologiczne – miejscowe (należy unikać kropli powodujących ruch źrenicy – mogą powodować dodatkowy wyrzut barwnika)
• trabekuloplastyka laserowa
• irydotomia – w przypadku istnienia odwróconego bloku źrenicznego
• operacja przeciwjaskrowa